To czarujące miasteczko w północnej części Łotwy liczy dziś 17 tysięcy mieszkańców i można do niego wygodnie dojechać z Rygi zarówno pociągiem jak i autobusem. Powstało w roku 1206, od 1566 wchodziło w skład Wielkiego Księstwa Litewskiego a od 1598 miasto było stolicą województwa Wiendeńskiego Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Ośrodek znajduje się na skraju parku narodowego Gauja i może być dogodnym punktem wypadowym do odwiedzenia jego atrakcji w tym zamków w Siguldzie (godzina jazdy pociągiem) i Turaidzie.
Podczas planowania podróży, przeglądając różne materiały miasteczko to zwróciło moją uwagę swoją urodziwą zabudową, dlatego postanowiłem je odwiedzić. Nie pomyliłem się. Panujący tam małomiasteczkowy spokój był miłą odmianą od wielkomiejskiej Rygi czy całkiem sporej Lipawy, które odwiedziłem wcześniej. Małomiasteczkowy ale jednak miejski charakter zabudowy nadają temu miejscu specyficzny klimat. Być może w lecie jest tam większy ruch, zwłaszcza w weekendy – w centrum jest sporo knajp, które zapewne tętnią życiem, ja jednak byłem tam w poniedziałek a i lato było już mocno wrześniowe.
Trzeba koniecznie zobaczyć ruiny zamku (przynajmniej z zewnątrz) będącego i komturią i siedzibą namiestnika polskiego króla oraz kościół św. Jana z 1284 roku ale przede wszystkim trzeba poświęcić czas na niespieszne snucie się po uliczkach starego miasta z jego kamienicami i ocalałymi jeszcze drewnianymi domami. To bardzo urokliwe miejsca.
Zwiedzanie nie zajmie nam dużo czasu ale warto go poświęcić aby choć na godzinę zanurzyć się w klimacie tego miasta.
